بسیاری از داروهای پارکینسون داروهای دوپامینرژیک هستند. هدف آنها افزایش سطح دوپامین یا تأثیرگذاری بیشتر آن بر روی مغز است.
زمانی که بیمار از این داروها استفاده کند، می‌تواند علائمش را کاهش دهد. اما هنگام قطع دارو، ممکن است علائم با شدت بیشتری ادامه پیدا کند. گاهی اوقات پزشک متخصص برای درمان بیماری پارکینسون، جراحی را هم در نظر می‌گیرد.
سبزیجات مختلف چون بادمجان، اسفناج، کلم، گوجه فرنگی و غیره
جدیدترین روش‌هایی که برای درمان این بیماری در نظر گرفته شده است، ژن درمانی و استفاده از سلول‌های بنیادی است که ممکن است دسترسی به آنها سخت باشد اما تا حد زیادی کمک کننده اند.
اگر علائم غیر معمول دارید ، ممکن است پزشک هنگام تشخیص هر دوی این شرایط را در نظر بگیرد.
اگر علائم پارکینسون را تجربه می کنید یا اگر مبتلا به این بیماری تشخیص داده شده اید و به دنبال راه های جدیدی برای مدیریت این بیماری هستید ، با پزشک خود مشورت کنید.
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است و بر نورونهای تولید کننده دوپامین (دوپامینرژیک) در مغز تأثیر می گذارد.
در نتیجه، افرادی که در مزارع کار می کنند و با این مواد سر و کار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون خواهند بود.
متاسفانه هیچ نوع درمانی جهت بهبودی یا کند کردن روند سیر این بیماری وجود ندارد اما عوامل ژنتیکی و زیست محیطی نقش موثری در ابتلا به این بیماری ایفا می کنند.
درمان پارکینسون در ایران و خارجبعدی دیدگاه خود را بنویسید لغو پاسخ
داروی آنتی اکسیدان جزو داروهایی هستند که برای درمان پارکینسون بسیار مفیدند. با استفاده از بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک چیست این داروها می‌توان میزان دوپامین را به تعادل رساند. داروهای اصلی در این زمینه آنتی کولینرژیکو و دوپامینرژیک هستند.
علائم غیر حرکتی علائم حرکتی مانند سفتی عضلات و لرزش بیشتر برای ارزیابی پیشرفت بیماری پارکینسون استفاده می شود. با این حال، علائم غیر حرکتی نیز رایج است.
سموم و آفت کش ها، در بروز بیماری پارکینسون دخیل هستند. تحقیقات نشان می دهند که سطح این مواد در مغز افراد مبتلا به این بیماری، در مقایسه با سایر افراد بیشتر می باشد.
حرکات به طور قابل توجهی کندتر می شوند ، که در نتیجه، فعالیت ها هم کندتر می شوند. مسائل مربوط به تعادل نیز اهمیت بیشتری پیدا می کنند و بنابراین سقوط و افتادن بیشتر شایع می شود.